Soms maak ik ‘s-nachts zo weinig slaapuren dat ik door de dag heen even mijn rust moet pakken. Meestal een kort slaapmoment van maximaal 1,5 uur. En vaak samen met de poezenbeesten, want die vinden het heerlijk om samen te slapen.
Zo ook vandaag. Want na twee nachten van maximaal twee uur slaap was ik echt op. Ik merk dat mentaal direct. Kan dan niet echt meer helder nadenken. Mijn hoofd voelt als een wolkendek aan en gedachten flitsen langs, maar lijken geen samenhang met elkaar te hebben. Op zulke momenten kan ik vijf keer naar de keuken lopen voor hetzelfde, ben ik mijn telefoon hopeloos kwijt terwijl die gewoon in mijn tas zit en laat ik de huissleutels binnen liggen terwijl ik de voordeur dichtdoe. Emotioneel ben ik dan ook erg gevoelig. Ik kan om de kleinste dingen huilen en moet goed letten op negatieve stemmingen en dwanggedachten. Want beide liggen op de loer en kunnen juist dan mijn brein volledig overnemen. Tijd dus om extra bij te slapen!
Ik nam me voor om de afspraken af te maken en daarna kort wat boodschappen en inkopen te doen. Maar daarna was het echt tijd voor mijzelf. Uiteindelijk liep ik rond 3 uur de slaapkamer in. De poezenbeesten om me heen. Kijkend naar hen realiseerde ik me dat ik tijden hun “natvoer moment” zou slapen. Om hen ook rust te bieden besloot ik het natvoer eerder te geven. Voor hen geen probleem, want het kan ze niet vroeg genoeg komen. Bakje van Kiki half vol, die van Molly helemaal en naar de keuken om het zakje weg te gooien. Achter me hoorde ik al getippel. Vreemd, meestal blijven ze bij de bakjes, want dat is veel te lekker. Ik draai me om en zie Molly me vragend aankijken. Haar bekkie is dan zo lief. Ik kijk terug en vraag wat er is. Eerst loopt ze naar mijn benen toe om me te strelen. Ik buk voor een knuffel. Ze neemt die met haar koppie gewillig aan. Daarna loopt ze door naar de keukenkast en gaat ervoor zitten. Daarachter ligt vaak natvoer. Ik vertel haar dat ze al natvoer heeft. Ze kijkt me weer vragend aan. Daarom besluit ik haar op te tillen. Ze ligt heerlijk in mijn armen, spint en knijpt haar oogjes samen. Terug bij de etensbakjes zet ik haar ervoor neer. Ze snuffelt en kijkt me nog een laatste keer aan. Lijkt te denken: ‘na ja dan dit maar.’ En begint te eten.
Terwijl ik naar de slaapkamer loop denk ik na over wat er net gebeurd is. Ik realiseerde dat ik vandaag een ander merk gegeven heb dan wat er normaal in de keukenkast staat. Ik vermoed dat Molly die van de keukenkast lekkerder vindt en ze me dit even liet weten. Ik glimlach even en besef me hoe dierbaar zulke momenten zijn. Want ze laten de band met je huisdieren zo goed zien. Ik ga liggen en val eigenlijk heel snel in slaap. Als mijn wekker gaat, wordt ik voorzichtig wakker. Ik merk dat ik twee zware plekken aan beide zijkanten voel. Als ik mijn ogen open zie ik de poezen dames tegen me aan liggen. Ze kijken me aan en drukken hun oogjes even toe. Samen liggen we nog even wakker te worden. Totdat Kiki als eerste besluit op te staan en ik en Molly volgen. Op naar de rest van de avond. Mijn hoofd is wat helderder, ik kan er weer even tegenaan.
-XOXO-
World @round Tess 