In World of Huize Dreackensteijn deel ik mijn liefde voor katten. Al 12 jaar ben ik een trotse “poezenmama.” En dat durf ik inmiddels gerust toe te geven. Want de liefde en warmte die poezenbeesten kunnen geven hebben mijn hart veroverd. Zoals het een echte “mama” betaamt schrijf en praat ik graag over hen en volg ik online verschillende sites die de beestjes in de spotlights zetten. En dat laatste wil ik graag met jullie delen.
Mijn katten slapen op bed. Ik weet dat veel mensen dit een vies idee vinden. Persoonlijk verschoon ik liever wat vaker mijn bed, dan dat ik ze alleen in de woonkamer zou laten. Dit heeft drie redenen:
1) toen ik Tommy en Lilly kreeg waren ze pas 3 weken oud. Ze waren weesjes, want moeder was onvindbaar. Als ik langer dan 5 minuten uit hun zicht was, dan schreeuwden ze het uit, liepen ze zich hopeloos vast of wisten ze niet meer waar in huis ze waren. Ik vond ze nog te klein om alleen te slapen. Dus sliepen ze dicht tegen me aan en stond ik meermaals op om ze op de bak te zetten. Zo groeide het dat ze beide bij mij sliepen en ik niet meer zonder kon.
2) Ik woon in een appartement. Ze hebben hier al beperkte ruimte en kunnen niet zomaar naar buiten. Om dan ook nog de slaapkamer als “cat-free” zone te beschouwen, vond ik te ver gaan.
3) Ik heb het van huis uit meegekregen. Natuurlijk hadden we er weleens gesprekken over, want andere mensen vinden het vreemd. Maar al in mijn kindertijd sliep er een kat op de hoek van mijn bed. Inmiddels ben ik het zo gewend dat ik zelfs wakker schrik als ik niet hun vertrouwde geluiden hoor.
De plaat van vandaag is dan ook erg herkenbaar. Want ook Molly en Kiki hebben het bed naar hun wensen ingedeeld.
-XOXO-
World @round Tess 